Μαυρόλυκος, Φραγκίσκος

(Μεσσήνη Ιταλίας 1494 – 1575). Μαθηματικός. Καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη αλλά οι γονείς του μετά την Άλωση εγκαταστάθηκαν στην Ιταλία. Ακολούθησε τον ιερατικό κλάδο, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με μαθηματικές μελέτες. Μετά από πρόσκληση του αντιβασιλιά Ιωάννη ντε Βέγκα, δίδαξε μαθηματικά στους γιους του ηγεμόνα στο Παλέρμο. Εκεί συνδέθηκε με τον μαρκήσιο Γκερασέ που του παραχώρησε το μοναστήρι της Αγίας Μαρίας του Πάρτου και ισόβια σύνταξη, με την υποχρέωση να διδάσκει μαθηματικά στο λύκειο της Μεσσήνης. Έγραψε πολλά έργα, μεταξύ των οποίων τα πιο αξιόλογα τιτλοφορούνται Κοσμογραφία, Αριθμητική, Μηχανικά προβλήματα, Οπτική και Περί της φύσης των στοιχείων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μελέτες του για τις κωνικές τομές. Ο Μ. υπήρξε ο εισηγητής των τεμνουσών στους τριγωνομετρικούς υπολογισμούς. Μετέφρασε επίσης στα λατινικά τον Αρχιμήδη, τον Ευκλείδη και άλλους μαθηματικούς της αρχαιότητας και προσπάθησε να συμπληρώσει το πέμπτο βιβλίο του μαθηματικού Απολλώνιου. Παράλληλα ασχολήθηκε και με την ποίηση και έγραψε μια συλλογή ποιημάτων. Λόγω της μόρφωσής του χαρακτηρίστηκε από τους συγχρόνους του ως το λαμπρότατο φως της Σικελίας.